Στη γιορτή για το παιδικό βιβλίο και όχι μόνον καλλιεργούμε κλίμα αγάπης στα παιδιά για το διάβασμα και τα βιβλία. Να και η δική μου μικρή συνεισφορά με το ποίημα: Του γίγαντα ο κήπος.
Τ ο ῦ γ ί γ α ν τ α ὁ κ ῆ π ο ς
Μὰ πόσο ἀκόμα;
Ἄγνωστες οἱ βουλὲς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἔφεξ΄ ἐλπίδα ὡστόσο∙
κοντοζυγώνει ἡ ὥρα
στὸν παραδείσιο του ἀνθόκηπο,
ν’ ἀνοίξει ὁ γίγαντας τὴν καγκελόπορτα
στὰ χαριτόβρυτα παιδιὰ, ποὺ μέχρι τώρα κυνηγοῦσε.
«Ὁ μικρὸς πρίγκηπας» τοῦ Ἐξυπερύ
φίλτρο ἀγάπης τοῦ μετάγγισε,
πού λάβωσε τ΄ἄτρωτα σωθικά του
γιά ἕνα ἑκατόμφυλλο ἠμερωμένο τριαντάφυλλο
κι ἔλιωσε τὸν σκληρόκαρδο, μέσα του, πάγο.
Κοίταξε, πῶς στόν ἀνεμόμυλο τῶν ρόδων
περιδινίζονται ἐμβαπτισμένα ροδοπέταλα
σὲ βάμα ὑπερκόσμιας ἡλιακῆς ἀντάρας;
Ἀχτῖδες κοσμικοῦ ἠλιόφωτος,
κεντᾶν λευκοντυμένα περιστέρια,
στῆς ἀνθρωπιὰς τὸ χιλιοξεφτισμένο ἐταμίν.
Γκρεμίζεται ὁ μαντρότοιχος τῆς ἀστοργίας,
καί στὸν μουντό περίβολο,
τῆς θαλπωρῆς τό λυκαυγὲς πῆρε κι ἀχνοροδίζει.
Εἶναι καιρός, εἶναι καιρός,
νὰ σιγοψιθυρίσουν τὰ ζουμπούλια στὶς καμέλιες
τρυσμοὺς φιλίας,
οἱ πρωθιέρειες μανόλιες νὰ ἱερουργήσουν
μὲς στῆς χαρᾶς το Ιδαῖον Άντρον πάλι,
νὰ καρπίσουν στὰ κλήματα βότρεις θείου ἐλέους,
ὅταν τὰ σπινιαρίσματα τῶν σπίνων,
ἀντάμα μὲ τῶν γαρδελιών τά κιλκιτσίου
θὰ ἰσοκρατούν τά τεριρὲμ τῆς εὐστοργίας
γιὰ τὰ θεσπέσια τοῦ κόσμου τὰ βλαστάρια,
ποὺ στὴν καρδιὰ τοῦ γίγαντα ἀέρινα στροβίλισαν
τὸν γλυκασμὸ πανόλβιας Ἀγάπης,
ώ Ἀπρίλιοι τρισήλιοι.
2.4.25
Εύα Αρβανίτη-Μιχαλοπούλου
πνευμ, δικ. κατοχ.
Από ανέκδοτη ποιητική μου συλλογή
*Αφιερωμένο στην παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου