Χαράχτηκαν
Ι. στο σπαραγμένο στήθος της χαροκαμένης μάνας
που ορφάνεψε από γιο,
πρωτόβγαλτο, μυριάκριβο των σπλάχνων της βλαστάρι,
ΙΙ. στη στερημένη νιότη του γενναίου στρατιώτη,
τραυματία πολέμου στο μέτωπο,
που ανύψωσε ηρωικά ψυχή και σώμα
μέσα στου αχνιστού χιονιού
το ματωμένο αμπέχωνο,
III. στης πένθιμης καμπάνας το θλιβερό αλύχτισμα,
αργό και βασανιστικό,
ωσάν το αίμα ήρωα που στάζει αυτοθυσία.
Τυπώθηκαν
Ι. σε μια μονάχα λέξη ηρωική με τρία γράμματα,
σ’ ένα διάτρητο από σφαίρες ΟΧΙ
σφόδρα περήφανου λαού,
για να προκύψει το μεγάλο ΝΑΙ,
θείο δικαίωμα στης λευτεριάς το ζείδωρο ονείρεμα,
στον μη αφανισμό της πιο γλυκιάς πατρίδας,
ΙΙ. στης μαύρης πείνας αξιοπρεπούς λαού
το ξύλινο, αδειανό τραπέζι κάθε σκελετωμένης φαμίλιας,
ΙΙΙ. στη φωτοβολίδα λεβεντιάς
που στείλαν οι αντρειωμένοι,
μήνυμα παραδειγματισμού σ’ όλη την Οικουμένη.
Οι μύριοι στέφανοι, φανοί καλούνται να γεννούν
στους σύγχρονους για του μυαλού τις μυωπίες,
πυρσοί αέναης ευγνωμοσύνης
σε απότιση φόρου τιμής, μνήμης και Μνημοσύνης.
Βαρύ το θέμα, φτωχά τα λόγια, ελαφρύ το χώμα
που σκέπασε, ό, τι ελάχιστο δικό σας δεν μετασχηματίστηκε
σε ηρώων ΦΩΣ
Αθάνατοι.
Εύα Αρβανίτη-Μιχαλοπούλου
